Międzynarodowy Dzień Osób Niepełnosprawnych
W dniu 3 grudnia każdego roku obchodzony jest Międzynarodowy Dzień osób Niepełnosprawnych, który został ustanowiony w 1992 roku przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych. Nasza szkoła już po raz trzeci przyłączyła się do obchodów tak ważnego święta.
Uroczystą akademię przygotowali uczniowie z klasy I gimnazjum oraz klasy VIa szkoły podstawowej. Poprzez poruszające teksty, wiersze i słowa piosenek chcieliśmy przybliżyć problemy osób niepełnosprawnych oraz uświadomić konieczność włączenia tej grupy społecznej w społeczne życie. Pragnęliśmy również podkreślić, jak ważna w prawidłowym funkcjonowaniu społeczeństwa jest tolerancja, akceptacja i równouprawnienie. Młodzież szkolna zaprezentowała także krótkie przedstawienie dotyczące naszego stosunku do osób niepełnosprawnych pt: „Sześć życzeń Natalki”. Scenka dała widzom wiele do myślenia. Mogli zastanowić się, czy w natłoku wydarzeń dostrzegamy chore osoby w naszym otoczeniu, czy zastanawiamy się, co czują, jakie mają marzenia? Warto przemyśleć w okresie przedświątecznym także to, czy trzeba myśleć tylko o sobie, swoich planach i pragnieniach, czy warto rozejrzeć się wokół i dostrzec drugiego człowieka, jego troski i problemy.
Trzecie obchody Międzynarodowego Dnia Osób Niepełnosprawnych to także tradycyjne już rozstrzygnięcie konkursów organizowanych na terenie placówki. Cieszą się one dużą popularnością i angażują do działania dużą rzeszę uczniów. Dzieci i młodzież chętnie przyłączyli się do zmagań, wykonując plakaty pt.: „Chcę i pomagam niepełnosprawnym” i „Szkoła bez barier” oraz tworząc wiersz na temat akceptacji osób niepełnosprawnych. Nagrodzeni otrzymali pamiątkowe dyplomy oraz nagrody książkowe wręczone przez Pana Dyrektora. Na koniec uroczystości uczniowie rozdali widowni krótki test do wykonania w domu. Dotyczył on naszej tolerancji, akceptacji wobec „inności” w swoim otoczeniu.
Tego dnia nasza cała społeczność szkolna uświadomiła sobie, że człowiek niepełnosprawny jest pełnowartościową osobą, mającą potrzeby, ale mogącą też wiele dać swojemu otoczeniu. Osobę taką powinniśmy uważać za równorzędnego partnera, który zasługuje na szacunek
A. Kondracka