W tym roku po raz czwarty w naszej szkole przyłączyliśmy się do międzynarodowych obchodów tego ważnego święta. Chcieliśmy zwrócić wszystkich  szczególną uwagę na to, że osoby niepełnosprawne żyją na co dzień wśród nas. Pragnęliśmy pokazać, że osoby niepełnosprawne mają takie same marzenia i uczucia jak wszyscy, chcą poznawać świat oraz mają potrzebę zaistnienia w nim.

W atmosferę tego wyjątkowego dnia wszystkich zebranych na uroczystości  szkolnej wprowadziła piosenka  Czesława Niemena „Dziwny jest ten świat”, a także odpowiedz z uzasadnieniem ,że niepełnosprawni są wśród nas. Podobnie jak w ubiegłym roku podkreślaliśmy, jak ważne w integracji osób zdrowych i tych nie w pełni sprawnych jest słowo „tolerancja”. Zwracaliśmy uwagę na deformację relacji społecznych, której przyczyną jest ignorowanie i odrzucanie niepełnosprawnych.

Uroczystą akademię przygotowali uczniowie II  klasy gimnazjum oraz klasy VI szkoły podstawowej. Poprzez poruszające teksty, wiersze i słowa piosenek chcieliśmy przybliżyć problemy osób niepełnosprawnych oraz uświadomić konieczność włączenia tej grupy społecznej w życie społeczne. Młodzież szkolna zaprezentowała także krótkie przedstawienie dotyczące naszego stosunku do osób niepełnosprawnych. Scenka dała widzom wiele do myślenia. Przedstawiała dziewczynkę Agatkę poruszająca się na wózku inwalidzkim, która na co dzień napotykała na swojej drodze na różne przeszkody, która potrzebowała wsparcia i pomocy innych osób. Scenki przedstawiają dom, szkolę – klasę , gabinet lekarski. Scenka ze szkoły pokazuje nam  smutek Agatki, samotność, odrzucenie przez rówieśników, uznanie ze niepełnosprawność sprawia, że jest  ona inna niż jej rówieśnicy. Zwrócenie uwagi na wygraną  Agatki, poznanie jej samej, rozmowa sprawiła że rówieśnicy zmieniaj o niej zdanie, chcą być jej przyjaciółmi i uznają, że niepełnosprawność i wózek nie są barierą i przeszkodą bycia przyjaciółmi.  Każdy oglądając to przedstawienie  i uczestnicząc w nim mógł w inny   sposób odebrać i odczytać  jego cel i charakter.   Odbierając to przedstawienie, mógł zastanowić się, pomyśleć i uzmysłowić sobie czy w natłoku wydarzeń dostrzegamy osoby chore, niepełnosprawne, potrzebujące naszej pomocy, żyjące  w naszym otoczeniu, czy zastanawiamy się, co czują, jakie mają marzenia? Warto  i nawet trzeba myśleć nie  tylko o sobie, swoich planach i pragnieniach, ale zawsze warto rozejrzeć się wokół  i dostrzec drugiego człowieka, jego  troski i problemy.

Tego dnia cała nasza społeczność szkolna uświadomiła sobie, że człowiek niepełnosprawny jest osobą, mającą  swoje potrzeby, ale także potrafi w zamian dać od siebie dużo, dużo więcej swojemu otoczeniu. Osobę taką powinniśmy akceptować taką jaka jest i dawać jej szacunek.

Lucyna Król - Niedziałek i Grzegorz Przywara